Yuliya Bokhan: Akrestina

Vernisáž výstavy se koná ve čtvrtek 7. září v 18 hodin. Vstup zdarma.
Výstava potrvá od 8. září do 27. října 2023. Výstavní prostor je otevřen od pondělí do pátku od 8 do 16 hodin.
Galerie města Třince, KD Trisia, náměstí Svobody 526, 739 61 Třinec

Kurátorka výstavy: Katarzyna Gattnar

Yuliya Bokhan /*1998/ je běloruská umělkyně narozená v Minsku. Během studií se věnovala monumentální malbě, kolážím a chrámovým mozaikám. V současnosti pokračuje v ateliéru malby Vasila Artamova na FaVU v Brně. Má za sebou několik úspěšných výstav: MCaNNV v prostoru SEFT /jaro 2022/ a Shift /jaro 2023/.

Bokhan tvoří vrstvené velkoformátové obrazové stěny. Tyto instalace mají v návštěvnících vyvolávat pocit, že snad vstoupili do intimity něčího osobního prostoru, pokoje. Cely všední trpkosti odloučení od domova.

Díla zachycují pocity odcizení, osamělosti, strachu ze smrti, samoty i hluboké bolesti v důsledku probíhající války. Jsou nástrojem vyrovnávání se, přežívání, překonávání neporozumění lidského života vně sebe sama. Portrétováním mrtvých, ale zcela skutečných lidí, se střízlivou pozorností k jejich utrpení, s přijetím reality bez odvracení zraku nachází Bokhan vyléčení, neboť „deprese a strach ze smrti pramení z nemožnosti samotu, odcizení a bod, kdy jste sami a bez ničeho, přijmout”.

Výstavou se prolíná agresivita dominujícího, okupující mysl. Přirozený proud událostí, nevyhnutelná prostá přirozenost, připuštění eventuality smrti. 

„V určitém okamžiku se začne vlnit pocit blížící se smrti. Je to nevysvětlitelný jev – ale zároveň docela vysvětlitelný. Smrt. Je zcela možné zemřít a nevšimnout si toho. Je možné to vysvětlit vnějšími faktory a podmínkami, nebo je to zcela přirozená reakce na zhoršující se zdravotní stav. Nebo běžná schizofrenní myšlenka. Pohlcení do fiktivní reality. (...) Ale znovu a znovu se loučíš se stromy, vidíš je naposledy a pláčeš. (...) Najít cestu ven, uklidnění. Přijetí smrti je uklidňující.”

Bokhan pracuje multimediálně – s barvami, otisky, odpadovými materiály i výstřižky z popkultury. Instalace je protkána komplementárními texty. Vedle velkoformátové malby budou vystaveny i nové malé kresby, nabízející vhled a reflexi nad existenciálními tématy života a smrti, ráje a exilu, odcizení a neporozumění mezi lidmi, bolesti a vykoupení – a konečně naděje na smíření. 

„Jsi jen pouhá nit pohledu, která spojuje něco ve středu tebe s celým prostorem kolem. A přichází ticho.”

*

A

přítomná

nepřítomnost je -

samota bez navrstvení.

 

A zda je to přirozené v přírodě.

Kde není ani nepřítomnost, ani přítomnost

A strach ze smrti

odstupuje. 

Jako by nebylo ani narození.

Trvání se nějak soustředilo v tomto paprsku

z mého oka a vpřed

 

Vše se 

z p o m a l u j e

a mizí

*

In my hermit in my room, I imagined the world in my mind. I couldn’t go outside. I couldn’t go far away either. Now it’s been a month. I’ve been to a lot of places. I can’t have a shower, just not to wash away their presence. I listen to the sound of music in the evenings. In my hermit. If you can’t go back, here’s your chance.

The natural flow of events

the dialog in the clearing

_______________________

PL

Yuliya Bokhan
Akrestina

Wernisaż wystawy odbędzie się w czwartek 7 września o godzinie 18:00. Wstęp wolny.
Wystawa potrwa od 8 września do 27 października 2023. Ekspozycja jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 8–16.
Galeria Miasta Trzyńca, Dom Kultury Trisia, náměstí Svobody 526, 739 61 Třinec, Republika Czeska

Kuratorka wystawy: Katarzyna Gattnar

Yuliya Bokhan /*1998/ jest białoruską artystką urodzoną w Mińsku. Podczas studiów zajmowała się malarstwem monumentalnym, kolażami i mozaikami świątynnymi. Obecnie kontynuuje studia w pracowni malarstwa Vasila Artamova na FaVU w Brnie. Zrealizowała już kilka udanych wystaw: MCaNNV w przestrzeni SEFT /wiosna 2022/ oraz Shift /wiosna 2023/.

Bokhan tworzy wielowarstwowe wielkoformatowe ściany obrazowe, które sprawiają wrażenie, że być może zwiedzający weszli w intymność czyjejś osobistej przestrzeni, pokoju. Cela prozaicznej goryczy odłączenia od domu. Prace oddają poczucie wyobcowania, samotności, strachu, odosobnienia i głębokiego cierpienia w konsekwencji toczącej się wojny. Są narzędziem radzenia sobie, przetrwania, przezwyciężania niezrozumienia ludzkiego życia poza sobą. Portretując martwych, lecz bardzo realnych ludzi, z trzeźwą uważnością na ich cierpienie, akceptując rzeczywistość bez odwracania wzroku, Bokhan znajduje uzdrowienie, ponieważ „depresja i strach przed śmiercią wynikają z niemożliwości jej zaakceptowania”.

Agresywność dominującego, okupująca umysł, przenika wystawę. Naturalny przepływ wydarzeń, nieunikniona prosta rzeczywistość, akceptacja ewentualnej śmierci.

„W pewnym momencie zaczyna falować wokół nas poczucie zbliżającej się śmierci. To niewytłumaczalne zjawisko - ale jednocześnie całkiem wytłumaczalne. Śmierć. Można umrzeć i tego nie zauważyć. Można ją wytłumaczyć czynnikami i warunkami zewnętrznymi lub jest to całkowicie naturalna reakcja na pogarszający się stan zdrowia. Albo zwykła schizofreniczna myśl. Zaabsorbowanie fikcyjną rzeczywistością. (...) Raz po raz żegnasz się z drzewami, widzisz je po raz ostatni i płaczesz. (...) Znaleźć drogę ucieczki, uspokojenia. Akceptacja śmierci jest pokrzepiająca”.

Bokhan pracuje multimedialnie - z farbami, drukami, odpadami i wycinkami z popkultury. Instalacja przeplatana jest tekstami uzupełniającymi. Obok wielkoskalowego obrazu zaprezentowane zostaną nowe rysunki, oferujące wgląd i refleksję nad egzystencjalnymi tematami życia i śmierci, raju i wygnania, bólu oraz odkupienia - i wreszcie nadziei na pogodzenie.

„Jesteś tylko zwykłą nicią wzroku, która łączy coś w centrum ciebie z całą przestrzenią wokół. I nadchodzi cisza.”

*

A

obecna

nieobecność to

samotność bez nawarstwiania.

 

I czy jest to naturalne w naturze.

Gdzie nie ma ani nieobecności, ani obecności

A strach przed śmiercią

ustępuje. 

Jakby nie było ani narodzin.

To trwanie jakoś skoncentrowało się w tym promieniu

od mojego oka i na przód

 

Wszystko

s p o w a l n i a  się

i znika

*

In my hermit in my room, I imagined the world in my mind. I couldn’t go outside. I couldn’t go far away either. Now it’s been a month. I’ve been to a lot of places. I can’t have a shower, just not to wash away their presence. I listen to the sound of music in the evenings. In my hermit. If you can’t go back, here’s your chance.

The natural flow of events

the dialog in the clearing

_______________________

EN

Yuliya Bokhan
Akrestina

The opening of the exhibition will take place on Thursday 7 September at 6 pm. Free admission.
The exhibition will be on view from 8 September to 27 October 2023. The exhibition space is open Monday to Friday from 8am to 4pm.
Galerie města Třince, náměstí Svobody 526, 739 61 Třinec, Czech Republic

Curator: Katarzyna Gattnar

Yuliya Bokhan /*1998/ is a Belarusian artist, born in Minsk. During her studies she specialized in monumental painting, collages and temple mosaics. She is presently continuing her studies in Vasil Artamov's painting atelier at FaVU in Brno, Czech Republic. She has already realized several successful exhibitions: MCaNNV in the space SEFT /spring 2022/ and Shift /spring 2023/.

Bokhan creates layered large-scale artwork walls that evoke a feeling in visitors that perhaps they have walked into the intimacy of someone's personal space, a room. A cell of the mundane bitterness of separation from home.
The works capture feelings of detachment, isolation, fear, solitude and deep sorrow as a consequence of the ongoing war. They are a tool for coping, surviving, overcoming the misunderstandings of human life within oneself. By portraying dead, but very real people, with sober attention to their suffering, accepting reality without looking away, Bokhan finds her healing. For „depression and fear of death stem from the inability to accept it”.

The aggressiveness of the dominator pervades the exhibition, occupying the mind.
The natural flow of events, plain simplicity of the inevitable, the acceptance of the eventuality of death. 

„At some point, a sense of impending death begins to ripple through. It's an inexplicable phenomenon - but at the same time quite explainable. Death. It is quite possible to die and not even notice it. It's possible to explain it by external factors and conditions, or it's a completely natural reaction to deteriorating health. Or a common schizophrenic thought. Absorption into a fictional reality. (...) Again and again, you say goodbye to the trees, see them for the last time and cry. (...) To find a way out, to calm down. The acceptance of death is reassuring.”

Bokhan works with multiple media - with paints, prints, waste materials and pop culture excerpts. The installation is interwoven with complementary texts. Alongside the large-scale painting, new drawings will be on display, offering insight and reflection on the existential themes of life and death, paradise and exile, pain and redemption - and finally the hope of reconciliation. 

„You are but a mere thread of sight that connects something at the center of you to the space around you. And silence comes.”

*

A

present

absence is -

solitude without layering.

 

And whether it is natural in nature.

Where there is neither absence nor presence

And the fear of death

recedes. 

As if there were no birth.

The duration somehow concentrates in this ray

from my eye and forward

 

Everything 

s l o w s  down

and disappears

*

In my hermit in my room, I imagined the world in my mind. I couldn’t go outside. I couldn’t go far away either. Now it’s been a month. I’ve been to a lot of places. I can’t have a shower, just not to wash away their presence. I listen to the sound of music in the evenings. In my hermit. If you can’t go back, here’s your chance.

The natural flow of events

the dialog in the clearing